Ενέχυρο στιγμών η ζωή μας
όπου σταθούμε, όσα κι αν κάνουμε,
όσα επιτρέψαμε
όσα μας
ξεπέρασαν
κι
εκείνα που μας ξέχασαν ακόμη
μας σμιλεύουν ότι γίναμε
μαζί κι εγώ
απλωμένη και
αχαρτογράφητη ρίζα
γνώριμη σαν μυριάδες άλλες
σκάβει μονάχη αργά
και βαθιά
ανακατεύει κομμάτια ύπαρξης προς
κάθε κατεύθυνση
με μια ηρεμία απόκοσμης προσμονής
κι
ένα γαλήνιο πείσμα
Ξεπροβοδίσαμε την ματαιοδοξία μας στα στερνά ταξίδια των φίλων
Γαληνεύουμε με
ότι έρθει πια, όπως έρθει, ότι βγει κι όπου
μετά από όσα
θα γίνουν
πριν από όσα
έγιναν ήδη
και μας
γνωρίζουν καλά όλα
κι εκείνα που δεν ήρθαν ποτέ
κι
όλα τα υπόλοιπα αναμενόμενα ίσως
Πριν
καν υπάρξει ο χρόνος μας ήρθαμε
και όσο λίγο στο
επειδή υπήρξαμε
ερήμην μετρήθηκε
το μπόι της απουσίας μας
κι
ήταν μια σταλιά
Παιχνιδίζει στα φύλλα το φως
όλα
παιχνίδι
χαρούμενα αδιάφορο
ίσως ποτέ όμως άσκοπο
Φυτρώνει γύρω
μας διαρκώς η αλήθεια
σε μικρά πολύχρωμα
κομμάτια γνώσης
και τόσα δα,
μικρά και κατασπαραγμένα
Παίζουμε
κι εμείς αδέξια ανάμεσά τους
στο μικρό κομμάτι ανάσας που παίρνουμε
κάθε μέρα αλήθειες
αλήθεια στην
κάθε μέρα
να ξεθάψουμε έστω κι αργά την αρχή του κοινού μυστικού μας
με
προσοχή και τα χέρια τρεμάμενα
σαν δάνειο από
τους επόμενους
φιλτραρισμένο
από τους προηγούμενους
η συνέχεια μας από τις παλιές
ρίζες
έρπει να
γιγαντώσει σπόρο
---------------------------------------------------
Μουσική υπόκρουση:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου