Οι λέξεις μου φοράνε τζίν
Βγαίνουν τα απογεύματα Κυριακής βόλτες και γδέρνονται μέσα
τους
αποφεύγουν την Πλατεία για να μην ξύνουν παλιές πληγές
ντρέπονται και την αυθάδεια στα βλέμματα των πιτσιρικάδων
χάνονται κάπου μεταξύ των Αέρηδων, της Πανδρόσου και των Αναφιώτικων
γκελάρουν σε κάτι ξεχασμένα γιασεμιά
περικυκλώνουν τον Βράχο και σιωπούν.
Πλέουν σε κάτι χάρτινες βαρκούλες της συμφοράς στον Εθνικό
Κήπο
κορφολογούν τις παλιές ταμπελίτσες στα δέντρα και τα
πωλητήρια στις κολώνες
περπατούν με μαύρες καουμπόϋκες μπότες στην Διονυσίου Αεροπαγίτου
με φθαρμένο μαύρο δερμάτινο
έχουν το πίσω δεξί τακούνι τους φαγωμένο από το γκάζι της καθημερινότητας
ακούνε μουσική που παίζουν τύποι που έχουν κρεμάσει τον
χρόνο στις παλιές τους fender
καβαλάνε μηχανές με μακριά πηρούνια που ποτέ δεν απόκτησαν
φτύνουν πικρές αλήθειες όπως προσπαθούν να τους μάθουν οι
φίλοι
και πατάνε στο έδαφος στοχεύοντας τα 21 γραμμάρια στο δόξα
πατρί
Έχουν μακριά μαλλιά οι λέξεις μου κι ας κουρεύονται κάθε
μήνα
αφήνουν να κρέμονται πάνω τους ρυτίδες, γκρίζα γένια και δερμάτινα λουράκια στα χέρια
Ξεστομίζονται από πολλούς, είναι κοινές και του πεζοδρομίου
είναι συχνά αυτάρεσκες, έχουν εκδοθεί πολλάκις σε διάφορες
τιμές και ντύσιμο
από εκδότες που άλλοι ξέρουν την ομορφιά τους κι άλλοι αδιαφορούν
και μετρούν μονάχα πόσοι θα θελήσουν να πληρώσουν για να
κοιμηθούν μαζί τους
Παίζουν τρισδιάστατο πόκερ οι λέξεις μου με τράπουλα
σημαδεμένη
με έναν Άσσο Σπαθί που φοράει ένα μανίκι
και μια Ντάμα Κούπα που έχει χίλια πρόσωπα.
Ξέρουν την Αλίκη και τον Λαγό οι λέξεις μου
έχουν έρωτα με τον Δον Κιχώτη κι αγαπάνε το Λα μινόρε
εβδόμης σε ακουστικές κιθάρες
Ένα δεν μπόρεσαν τόσο καιρό να μου βρουν· άλλοθι
Και με έχουν εμένα στο μπαλκόνι να πασχίζω να τις ντύσω
καπνό, αλκοόλ και αλήθειες.
Οι φίλοι μου πάλι, έχουν τις δικές τους λέξεις, τα καταφέρνουν πολύ καλά μόνοι τους, δεν με χρειάζονται
Μου αρκεί που έχω ενσωματώσει μέσα μου το blues των λέξεών τους
Στον
Κ.Κ, τον Π.Χ. την Δ.Μ., τον Γ.Β. και τον Σ.Σ. για το ροκ της
φιλίας τους
κι άλλο τσίπουρο, γαμώ το χριστό μου
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αρέσει ρε μαλάκα που μας βάζεις να συμπληρώνουμε και αριθμούς
Τες πα, προσπαθώ τόση ώρα να αποδείξω ότι δεν είμαι ρομπότ γαμώ την πουτάνα μου
Αν σου πιστοποιήσω πως όντως δεν είσαι, θα συμβάλλω πιθανά στην δημιουργία ψευδοάλλοθι
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν λέω τίποτα λοιπόν, δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα
Μόνο πλήκτρα είναι, πάτα τα...